بررسی اثربخشی گروه درمـانی بر اساس الگوی فرانظری (ترانس تئوریک) بر عزت نفس معتادان و پیشگیری از عود

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی فرانظری بر افزایش عزت نفس و بهبود راهبردهای پیشگیری از عود در بیماران معتاد انجام شده است. جامعه ی آماری مورد نظر، معتادین مراجعه کننده به کلینیک ترک اعتیاد دکتر آذرین فر در شهر مشهد بودند که از این بین 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه 15 نفره ی کنترل و آزمایش جایگزین شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ی عزت نفس کوپراسمیت (1967)، پرسشنامه ی پیش بینی عود یا بازگشت (rps) (بک و رایت، 1380) و مقیاس سنجش تغییر دیکلمنته و همکاران (1989) بودند. در ابتدای پژوهش، پرسشنامه های فوق به نمونه ی آماری ارائه گردید و اطلاعات حاصل جمع بندی شد. در ادامه برای گروه آزمایش 10 جلسه ی گروه درمانی 2 ساعته (هرهفته 2جلسه) براساس الگوی فرانظری برگزارشد و در پایان پرسشنامه های مذکور مجدداً به تمام اعضای نمونه ارائه و داده های حاصل بررسی شد. در این تحقیق از تجزیه و تحلیل توصیفی داده ها، به منظور توصیف داده های جمع آوری شده، استفاده شد و با استفاده از نرم افزار آماری spss اطلاعات تجزیه و تحلیل گردید. جهت بررسی اثربخشی گروه درمانی فرانظری بر افزایش عزت نفس و بهبود راهبردهای پیشگیری از عود، از مانکوا استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند که نمرات عزت نفس گروه آزمایش و کنترل بعد از اجرای متغیر مستقل یعنی گروه درمانی فرانظری دارای تفاوت معنادار می باشد، به عبارتی فرضیه ی اول تحقیق مبنی بر اثربخشی گروه درمانی فرانظری بر افزایش عزت نفس بیماران معتاد تایید می شود. در مورد فرضیه ی دوم تحقیق مبنی بر اثربخشی گروه درمانی فرانظری بر بهبود راهبردهای پیشگیری از عود (که متغیر پیشگیری از عود به دو بخش وسوسه و میل تقسیم می شود) نمرات وسوسه و میل گروه آزمایش و کنترل بعد از اجرای متغیر مستقل یعنی گروه درمانی فرانظری دارای تفاوت معنادار می باشد، به عبارتی فرضیه ی دوم تحقیق تایید می شود .براین اساس نتیجه گرفته می شود که گروه درمانی فرانظری تأثیر مثبتی بر افزایش عزت نفس و بهبود راهبردهای پیشگیری از عود معتادان دارد.